© Rootsville.eu

Band Of Friends
Steven Troch Band


CC Palethe Overpelt
2016, oktober 07


organisation: CC Palethe

artist: Band Of Friends
artist: Steven Troch Band

© Rootsville 2016

review & photo credits: Vanessa

 

CC Palethe is weer helemaal klaar voor een schitterend blues seizoen en dat bewijzen ze met een spetterende opening avond.

Steven Troch mocht met zijn mondharmonica het seizoen openen. Al sinds 1994 draait Steven mee in het blues gebeuren. Hij is jaren de frontman van de Belgische bluesformatie Fried Bourbon geweest. De laatste jaren weet hij zijn plaats te veroveren in de blues en roots wereld als begeleider van de Finse Ina Forsman en slide-gitaar virtuoos Tiny Legs Tim. Dat hij een groot talent is werd alleen maar bevestigd toen hij de wedstrijden “King Of Swing” en “King of Chromatic Blues Harmonica” won. Ondertussen heeft hij zijn eerste solo-album “Nice ‘n’ Greasy” uitgebracht waarvoor hij helemaal naar de Greaseland Studios in Californië is gereisd om ze op te nemen. Tijden zijn shows laat hij zich bijstaan door "Little Steve" Van Der Nat en zijn gitaar, aan de bas Miss Liesbeth Sprangers en drummer King Berik. Samen vormen ze de Steven Troch band, een mix van Belgische en Nederlandse top muzikanten die samen blues en roots brengen alsof ze nooit iets anders gedaan hebben. In hun muziek hoor je de hardheid van het hedendaagse leven perfect gemixt met de opzwepende en catchy ritmes van de old-time blues.

Deze avond stond het nieuwe album dan ook centraal. De show werd bijna volledig gevuld met liedjes van “Nice ‘n’ Greasy”. En het viel in de smaak. We kregen een mix van slow en up-tempo blues aangevuld met mambo ritmes van ‘La Perla’.  In tegenstelling tot zijn titel kwam er in het nummer ‘Slow’ stevig gitaarwerk van Little Steve aan te pas. Tijdens "Good Time Last Night" blies Steven de hoogste noten uit zijn harmonica, terwijl hij zijn verhaal zingt over hoe het bier hem ervan weerhoudt om naar huis te gaan dooft de muziek en was het doodstil in de zaal, iedereen hing aan zijn lippen… Steven en zijn band brengen hun muziek dan ook met hart en ziel. Je luistert niet alleen naar hun songs, je beleeft ze. Zelfs de vervelende vlieg die Steven imiteert met zijn mondharmonica in ‘Wanna Sleep’ kan je zo zien rondvliegen. ‘Loose Your Head’ mocht de set afsluiten. Het publiek heeft duidelijk genoten van de show en de nieuwe cd en is volledig opgewarmd voor deel twee van deze avond.

In 2011 besloten de oud bandleden van, de in 1995 overleden, de Ierse bluesrockgitarist Rory Gallagher om een nieuwe band op te richten. Band Of Friends mocht geen tribute band worden, maar moest het leven en de muziek van hun te vroeg heen gegane Ierse vriend vieren.
Als naaste vrienden van Rory weten Gerry McAvoy (basgitaar) en Ted McKenna (drums) als geen ander hoe ze de muziek van Rory terug bij de fans moeten brengen. Om de band compleet te maken haalden ze Marcel Scherpenzeel (Guitar/Vocals) erbij. Marcel is opgegroeid met de muziek van The Rory Gallagher band en dat samen met zijn 20 jaar ervaring in de blues en bluesrock wereld maakt volgens Gerry van hem de gitarist die het gitaarwerk van Rory het best tot leven kan brengen. En dat ze daar in slagen kan afleiden uit de lovende kritieken die de band krijgt. In 2013 werden ze zelfs gekozen als Band Of The Year op de Europese Blues Awards.

Nog maar een kleine week geleden, op 3 oktober 2016, bracht de band haar 2-de studio album uit. Op 1 nummer na is 'Repeat After Me' een volledig eigen geschreven album. Blues en rock met een duidelijke knipoog naar de muziek van Rory, stevig slagwerk en stomende gitaarrifs maken dit album net iets anders dan het vorige. Nu is het aan de fans van deze band om het te smaken of niet.

En dat deden ze met veel overtuiging. Het tempo ging meteen de hoogte in. Marcel liet zijn gitaar vanaf de eerste toon van de set huilen heeft zijn snaren niet meer laten rusten tot het einde van de show. Muziekalen duetten met basgitarist Gerry brachten soms een meer luchtige en ludieke sfeer in dit wervelende optreden. ‘Moonchild’ en ‘Nothing Nothing’ zijn maar enkele van de vele rockende nummers die ze brachten. Maar er was ook tijd voor wat rustigere blues, ‘Calling Card’ liet het tempo even wat zakken. Met ‘Tattoo’d Lady’ werden we teruggebracht naar 1976. Een set afsluiten zonder een bisnummer zat er ook deze avond niet in. Gerry deed zijn uiterste best om het volk tot tegen het podium te krijgen en dat moest hij geen 2 keer vragen. Met een medley van Rory Gallagher nummers kwam er een einde aan deze blue rockende avond in CC Palethe.

Met zo’n opening avond kan het niet anders dan dat het weer een topseizoen zal worden met dank aan Tom Coppers en het team van CC Palethe.